I
Ben; Kimsenin bilmediği,
Bir şair tanıyorum.
Konuşma özürlü bir şair!
Onunla Beyoğlu'nda,
Bir barda;
Rakı içerken tanıştık.
Adını bende bilmiyorum,
Kocaman;
Masmavi gözleri vardı.
Cümlelerini;
Gözleriyle kurardı.
Sohbetine doyum olmazdı.
Kelimelerini;
Parkasının cebinden çıkarır,
Tütün niyetine;
Piposunda yakardı.
Buram,buram;
Orhan Veli kokardı...
II
Ben; Kimsenin bilmediği,
Bir şair tanıyorum.
Konuşma özürlü bir şair!
Yalnız oturur,yalnız içerdi
Aslında;
Yığınla dostu vardı.
Ara-sıra kendince gülümserdi.
Bizlerin görmediği;
Şair dostlarıyla şakalaşırdı.
Kocaman;
Masmavi gözleri yaşla dolardı.
Hesapsız ağlardı.
Sarı tespihini;
Kalem diye tutardı.
Şiir dizelerini;
Tane,tane yazardı.
Akşamcıydı;
Ahmet Haşim vari bir adamdı...
Şubat 1998
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|