bana Sibirya'yı anlat diyorsun
anlatayım dostum,anlatayım hele
sen; beni bana soruyorsun
işte ben beni anlatıyorum dinle
söylesene sen bana Lodos Şövalyesi
harbice kaç masum yürek gördün;
yağlı urganda çırpınan
kaç geceyi yaşadın söyle
toprak yerine kan kokan?
sen hiç yalnız kaldın mı ömründe
hiç ürktüğün oldu mu aniden
işkence dolu *******de/titreyerek
bir gece kanlar içinde uyanıp
taptaze çelikten hançerlerle
kaç derin yara gördün, bedeninde
kaya tuzuyla yoğrulu!
kaç parçanı yitirdin habersiz
Sibirya'nın güneşsiz çöllerinde?
yalınayak sürgün yaşadın mı sen
kilometrelerce aç-açık
Rusya'nın keskin soğuğunda
kış ortasında su dolu hücreye
günlerce kapatıldın mı de hele
Rabbine bir kaç an sığındın diye!
kaç gün yaşadın asil Şövalye söyle
açlıktan ölenlerle aynı hücrede…
ölülerle konuştuğun oldu mu/
yalvarıp özür dilediğin oldu mu
pirinç yerine etinden yedin diye!
miden azap çektir dimi sana?
insan etinden insanoğlu yedi diye!
hücre duvarlarına mısra,mısra
işkence sonrası kanınla
asırlarca silinmez yazıyla
yaşadıklarını yazdın mı sen
yazdın mı söyle…
söylesene sen küskün Şövalye
utanma;
ayırma gözlerini gözlerimden
saklama gözyaşlarını geceden
bırak aksın yanaklarından/bırak
ben; gözyaşları mı saklamadım
saklayamadım.!
hiç gün yüzü görmeyip
işkenceden işkenceye girdin mi?
yıllarca dört duvar ardında;
tepende votka içip, raks edenlere
içten,içe kin besledin mi sen?
anlat dedin, anlatıyorum işte
ben; beni anlatıyorum sana.
su yerine, kendi kanını içip
azık yerine, insan eti yiyip
kaç gece yaşadın de hele!
yok, yok insanoğlu ağlama
anlattım işte; ben beni sana!
ben; Kırımlı Sibirya sürgünü
ben; Bektöre, ben Türk çocuğu
Anadolu'nun bilinmez gururu
ben; yedi göbek Osmanlı torunu
ben,ben işte hayatını sorduğun
kendisini anlatmasını istediğin/
kişiyim....
ben; Yunus'um,ben yorgun yolcu
ben; Erdemir, ben Süleyman oğlu
Sibirya'da yitirilen canın ruhuyum...
20.01.2000
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|