*Çay Bardakları*
Şahittiler
Masadaydılar
Öylece kalakaldılar
Bakıştılar bir süre
Gözleri buğulandı
Ağlamak istediler
Ağlayamadılar
Hüzün tütüyordu
Üzerlerinden
Koyu
Sessiz bir hüzün
Yeşil oldukları günleri
Hatırladılar bir an
O mutlu
Rüzgarda savruldukları
Günleri
Ve
Ağladılar
Aldırmadan
Gidişine
Masadan
Gitmeseydin
Sevgiyle ıslanan
Kaldırımlara basarak
Keşke
Ahmet Salih Bak
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|