*Penceremdesin*
Trendeyim
Suratsız memurun
Sattığı biletle
Tüm yaşanmışlıklar
Bavulumda
Bavulum rafta
Yalnız ve çaresiz
Umutlara yol alacak
Birazdan
Son tren kalkarken
Gardan
İşte yavaş yavaş
O ritmik seslerle
Ayrılıyor gardan
Umutlara
Ya da
Umutsuzluğa doğru
Ayrılıyor gardan
İç acıtan düdüğüyle
Hızla uzaklaşıyorum
Geride ne kalmıştı
Düşünemiyorum
Neden bu trendeyim
Nereye gidiyorum
Evler geçiyor içinden
Perdeleri çekilmiş
Sıcak evler
Bir kız bakıyor camdan
Yeşil pijama var üzerinde
Gözlerinin içi parlıyor
Umut trenine bakarken
Aldırmıyor esen rüzgarın
Dağıttığı saçlarına
Bahçelerden geçiyorum
Karla kaplı bahçelerden
Kartopu oynayan
Çocuklardan uzaklaşıyorum
Sahilde sevinç çığlıkları atan
Martılardan uzaklaşıyorum
Gagalarında genç bir delikanlının
Attıgı simidi ısırırken
En son gördüğüm
Dağlardan geçiyorum
Sert kayalardan ürküten
Çam ağaçlarına bakıyorum
Penceremden
Karlar sıkıca sarılmış yapraklarına
Sıkıca
Sevgiliye sarılır gibi
Bir asker nöbet tutuyor
Şapkasında kar var
Kimin oğlu
Ne düşünüyor bakarken trene
Bilmiyorum
Nereli acaba
Annesini mi düşünüyor
Bırakıp geldiği sevgilisini mi
El sallıyorum
Gülümsüyor
Az kaldı diyor sanki
Yağan kara inat
Sıcacık bakışlarında
Gece çöküyor pencereme
Gün ortası
Siluetler
Gittikçe karmaşıklaşıyor
Labirent gibi görüntüler
Çözemiyorum
Karmaşık şekil topluluklarına
Dönüyor
Penceremin buğulu camı
Hiç farketmemişim
Dışarıya bakarken
Karşımdaki kadını
Ve yanındaki çocuğu
Kaçamak gözlerle baktım
Kadın gençti alımlı
Bitkin
Sanki birazda üzgün
Çocuk dört ya da beş yaşlarında
Cin gibi bakışlı velet
Çok tatlı
Gülüşleri içine koyan bir çocuk
Göz ucuyla soluma baktım
Yaşlı iyi giyimli bir adam
Eşiydi belki de yanındaki
Adamın ikinci eşi olmalıydı
Belkide bir töre evliliği
Kadının gözlerinde ışık yoktu
Adama bakarken
Göz kenarıyla
Çocuk çok tatlıydı
Mavi gözleri
Soru işaretleriyle bakıyordu
Trendekilere
Aklından ne muzurluklar geçiyordu
Kimbilir
Dünyadan bir haberdi
Kalbi de çocuktu çocuğun
İşte mutluluk buydu
Kimsenin bakamayacağı kadar
Mutlu
Temiz
Sevgiyle bakıyordu
Hayata
Şimdi çocuk olmak vardı
Diye geçti içimden
İçimdeki çocuğa gülümserken
Ahmet Salih Bak
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|