Ankara'da
Gittim
Kalenin en uç köşesine.
çankaya'ya baktım sevgiyle,
Balgat a,
Doyasıya.
Kokunu çektim içime,
Rüzgara aldırmadan.
Yoktun yalnızdım.
Bilinmezlikteydim,
Kalede tek başıma.
En köşe masada oturdum.
Batıyordu gün kızıllığıyla.
Haykırmak istedim,
Surlara.
Gel bitsin bu çile diye.
Belki duyardın beni,
Belkide çoktan
Karışmıştır sesim
Sesizliğin sesine
Oysa,
Gelseydin
Yalnızlığıma.
Yeniden yaşardım.
Sende
Seni
Doyasıya.
Ahmet Salih Bak
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|