[GooD aNd EvıL]

Anneme (mektup)
Dünyanın en muhteşem annesine;
Dünyanın belki de iki mucize insanıyız biz Anam. Burda sizi düşünmediğim bir saniye geçmiyor. Bu Babamı arayışlarım 'ne oldu Baba, oldu mu? ' deyişlerim, hep sizinle nasıl görüşebilirim, nasıl rahat rahat konuşabilirim, hep bunun için Anam.
Burada yattıgımda kimse üzerimi kontrol etmeye gelmiyor, ya da yatarken Senin o meşhur ayak ve elle selamlamanı kimse yapmıyor Anam. Burda sadece ben varım ve çok fazla özlüyorum seni Anam. Eve gelince kızmalarını, pazar sabahı seni kaldırışımı, uykulu uykulu yemek yemeni çok özledim. Burada her gün başka psikolojide oluyor insan. Bugün daha bir buruk içim sanki, çok uzağınızdayım ve hiç göremeyecekmişim gibi geliyor, ama öyle degil biliyorum.
Okullar kapanınca geleceksiniz gerçi, size eminim doyamayacagım. Senin gibi hep dersin ya Anam ''Annem doysun senden'' diye. Şimdi ben diyorum''Oğlun doysun senden''Anam.
Anam bir tane resmimi yolladım, bir albüm daha var onları da bir sonraki sefere göndereceğim. Onlar buradaki evimizde kaldı Anam. Unutma Anam ben burda sizler için nöbet tutuyorum, burada nelere katlanıyorsam sizler için. Benim gerçekten başka kimsem yok.
Hep kızardın bana 'Oğlum bak çok ihmal ediyorsun bizi' diye.
Gelince göreceksin Anam; burada insan daha iyi anlıyor herşeyin değerini ve kimlere ne kadar gereksiz değer verdiğini.
Neyse Anam senin için rahat olsun, aklın kalmasın bende, ben çok iyiyim.
Seni çok seviyorum ANAM....

(Oğlumun annesine yazdıgı ilk mektup)


Ahmet Salih Bak