Artık Yazmayacağım
Acıları ve hüzünleri yazdım
Ya da yazma gayreti içinde oldum bir süre
Yaşanmış acılardı yazdıklarım
Ya da hala yaşadıklarım
Acılara alışmaktı yazdıklarım
Belki de terkedilişlere alışmak
Yok oluşları yazmak istedim
Tükenişleri bitişleri eriyip yok oluşları
Kadehte eriyen kar taneleri gibi eriyişleri
Artık yazmayacağım
Acılarla yoğruluşları
Hep kahır hep keder
Nereye kadar bu işkence
Umutsuzluk mutsuzluk
Nereye kadar
Kelebekleri yazmalıydım belki de
Yağmur damlalarını
Solmuş yapraklarda tutunmaya çalışan damlaları
Yanaklardan süzülen yaşlar yerine
Gelin arabasının önündeki çiçekleri yazmalıydım
Çok eleştiri aldım yazdıklarıma
Acımasız acıyarak
Vazgeçmeliydim belki de yazmaktan
Yaşamaktan vazgeçercesine
Gün yine doğar mı penceremden
Yine kuş sesleriyle uyanır mıydım
Yarın sabah bilmiyorum
Bilmiyorum nefes almadan
Yaşamanın yolunu
Bilen varsa bana anlatır mı dostlar
Sevgisiz yaşamanın yolunu
Ahmet Salih Bak
__________________
Buraya Kadarmış ..
|