Bendesin
yokluğunda kahrolup
gülmeyi unuttum...
kalbimde buruk bir hüzün
gönlümü uyuttum...
ne sana gelebildim
elimde ki gül solmadan;
ne de derdimi dökebildim geceye
sabah olmadan...
sen!
soluk gibi,
ses gibi,
toprak gibi, su gibi yakın...
kalp atışımda,canımda,kanımdasın
şiirlerimde mısralarımdasın...
sen ki;
gözlerin bir top menekşe
mor,sarı,pembe,ak...
ne yazık ki
erken sararıp soldu ağlayarak..
Abdullah Atay
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|