Bir deniz feneri bazen gözlerin
Bazen bir sahoşun bakışındaki kuyu
Nemli derin ve karanlık
Çifte girdap sanki
Uzaklaşmaya çabalamak boşa
Toprak kayıveriyor ayakların altından
Topraktan püskürür
Sana sunulmak için sıraya giren çiçekler
Sense hengameden habersiz
Dağıtmışsın saçlarını
Kocaman ve yumuşacık yastığın üzerine
Kapalı diye gözlerin gözlerini yumar dünya da
Mehtap yolunu şaşırır
Yıldızlardan bir ordu nöbet tutar
Sabah açılmaya görsün gözlerin
Bal damlar arılardan
Sevinçten gözlerinde yaşlar birirkir güllerin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|