[GooD aNd EvıL]

Ve ay doğdu çamların ardından
Bir dal kırığı yuvarlandı çıtırtılarla
Güneşi sordu ağaçlar aya
Hiç bu kadar geç kalmamıştı
Karanlık yutuyordu çığlıkları
Bir can bedenden gidiyordu
Mutluluğu sordu bedenler aya
Hiç bu kadar uzak olmamıştı
Ve ay doğdu çamların ardından
Kocaman bir kapı aralandı gıcırdayarak
Ekmeği sordu çocuklar aya
Hiç bu kadar yok olmamıştı
Bir yumruk düğümlendi boğazlara
Kavuşmayı sordu aşıklar aya
Hırıltılı bir ses çıkıyordu gırtlaktan
Sigara bu kadar dost olmamıştı
Bir çelik parladı ay ışığında
Bir mermi delip geçti gencecik bedeni
Hayatı sordu ölenler aya
Yaşamak bu kadar tatlı olmamıştı
Bir kavga başladı içlerinde
İnsanlar kendinden bu kadar kaçmamıştı
Dağları sordu kaçaklar aya
Özgürlük bu kadar zor olmamıştı