ölüm
sevdanın son durağıdır
son duraklarda
insan
bir başına kalır
tahtayı silerken
hiç düşünmedin öğretmenini
oysa öğrettiği
aşkın üstünden geçen
banliyö treninin
camından bakan çocuğun
henüz ezberleyemediği
kerr-aşk cetveli
unuttun ilk yeminini
tebeşir bitti
ölüm
yangındır
son et düşer bedenden
kül kalır
postacının ellerinde
bir iyi bir kötü haber
önce iyisini söyler
yaşıyorsun
kötüsü ardından gelir
öleceksin
son zarfın da açılmasıdır
ölüm
yırtılan zarfın kadersiz inlemesi
ne yana kaçsan artık başlangıç yok
gözlerine kan gitti
ve o son cümle
aşk bitti..
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|