Ben inceliğinden kör oldum
leş yeyiciler çaldı gözlerimi
oysa ki sessizce uyuyordum
rüyamda yosun ormanları arıyordum
yoksun diye ağaçları ateşe veriyordum
rüzgar alevleri büyüttükçe
umutsuz kahkahalarla
kendi tuzağıma ağlıyordum
biliyorum aslında sen varsın
deli gömleğimi çıkardılar bugün
bileklerimden kelepçeliyim
koşamıyorum sensizliğime
elle tutulmuyor deliliğim
biliyorum ki varsın sen
ve ben
inceliğinden kör oldum
hayal değilsin
sadece uzaksın
içimden çıkıp gelsen
ölümümü müjdelesen
kapılar açılsa
sirenler çalsa
yokluğunu ve varlığını aynı anda öğretsen
bırak yürekler yansın
kana kana
kanasın
gece körü
ateş koru
toprak zoru
severmiş
inceliğinden kör oldum
seni seviyordum
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|