Cemrem
Daha dündü yaşadığım bir ömür.
Belki bundan sonrasıdır da.
Ne bileyim işte,
Diyebildiğim;
Sen bir ömürsün,
Bir ömrümsün.
Ömür dediğinin sonu,
Sensin işte.
Bir yaşamlık,
Bir anlık.
Ama olsun.
Bil ki,
Ben ayaklarının altında ezilen tozum.
Bir nefesinle yok olup,
Bir çağırışınla varolanım.
Ve sen bir cemresin yüreğime düşen.
Ellerimi kelepçeye vurup,
Zindan zindan gezdiren.
Kaçmak elde mi,
Götüreceğin yere senden önce gidiyorum ben.
Bilirim ki seninle cennet her yer,
Her yer iki kişilik kevser.
Seninledir ıslanıp kuru kalmak,
Yanıp yok olmamak.
Neyse imkansız olan,
Seninleyken,
İmkansıza kaçıyor imkansız olan.
Ve sana kaçıyorum ben.
Sana düşüyorum yüreğime düşen cemrem...
22 Haziran 2004 Salı 01:00:14
Ali Yeşil
|