Kader Çilelerimi
Yazmıştı bak doğmadan kader çilelerini,
Dünya seni çekerken tuttun yaşam elini.
Ah bilseydi doğan fert başına geleceği,
Dünyaya göz açmaya kalmaz yaşam isteği!
Her doğanı gözleyin doğarken ağlarmıydı,
Gülümserdi dünyanın kalbini dağlarmıydı.
Kaderine gülmenin anlamı hiç varmıydı,
Dertlere boyun eğer nedeni sorarmıydı?
Ne çare çevap vermez sana alın yazısı,
Yaralar yüreğini çektiğinin acısı.
Kalem çeksen kedere biter mi dersin kaygı?
Kader düzelir belki gösterilirse saygı!
Sevginin enerjisi kederleri siler mi?
Doğmadan yazılanı silerek yok eder mi?
Araştırıp bulunsa bu sözlerin gerçeği,
Belki mutlu doğacak geleceğin bebeği! .
Meziyet Ak
|