Diren
“- g ö z l e r i m / k a r a n l ı k ş i m d i / d i r e n e c e k / t e k b i r / h ü c r e m y o k
t i t r e k... / y ü r e ğ i m d e n...b a ş k a...-.............................................”
Oysa bir Çiy damlasında
Bir alaimi sema dan yansıyan
Ne varsa
Renk cümbüşünün
Pırıltısını düşürürdü dalgın
Ve
Kısık aralığında müstesna o gözlerin.
Kirpiklerinde bir Çiy,
Demlenen Güneş’in süzülen rengini içer
Endişeli anlamları
Bir bir çeker alır
Gölgelenen yüzünün kıvrımlarından.
Sanırım anlıyorduk
Birbirimize aslında ne kadar da vurgunduk
Gözbebeklerinde işte o zamanlar öyle yırtılırdı karanlık.
Gücün yüreğinde kesin
Biliyorum
Kımıltılarında
Bir şeyler oluyor
Dönüyor bir pervane,
Kuşlar şimdi bir başka bir başka kanatlanıyor sende
Serin rüzgârların fasılasız esiyor
Ben başka sen başka dağlara yaslanmış
Asmışız
Günahları boynumuza;
Gülümsemene oturan o hüzünle
Donan her karesinde fotoğraflarından
Beynime izini düşüren bir sen varsın artık
..
Diren
Gel yüreğimle diren.
Bak,
Fırtınaya beraber “ D i r e n e c e k ” her şeyde ne kadar da çoğalıyoruz
Ali Arslan
|