Güneş Ve Gül
Bıraktığın kırmızı bir gül
Güneş’le güldüğümüz o günden
Solmadan hep duran bir hatıra;
Senin kokundur,
Adın,
Saklanır durur bir gönülden.
Sen;
Güneş’le her seferinde gülerken,
Koparılan dalları arasında her bir gülün;
Kızıl aleviyle yanarsın.
Güneş’le gülen dudak uçlarında
Beni sevdiğini neden saklar durursun?
.
Sevgilim sen Güneş mi toplamaktasın? ..
Güneş’le gül,
Dudaklarınla ver ki Güneş’i bana,
Dokunduğum,
O hoyratça sevişen,
Apak bedeninde,
Bıraktığım her damlam;
Vişne renginde Güneş’in suyuyla mayalansın,
Ve derinlerine,
Halka halka işlesin,
Tohumlarıyla Güneş’in.
Güneş’le gül,
Gül ki sen sevgilim;
Gülşeninde senin İçin için tomurcuklanarak yeşeren;
Gözbebekleri Güneş pırıltısında,
Sevincimizle gülümseyen,
Gamzelerinde seni,
Aşk kokularını benden alan,
Her biri bir çiçek kadar güzel,
Binlerce,
Güneş'e aşkla gülen çocuklarımız olsun! ..
Ali Arslan
|