Ölümün Düşüyor Aklıma
Gökyüzünün maviliklerine yerleştirdiğinde kendini
*******i göz bebeklerini arıyorum,
Her kayışında ışığıyla yıldızlar dökülüp geçerken yanımdan,
Aklıma ölümün düşüyor ağlıyorum.
Kayboluyorsun sanıyorum.
Ne zor bilememek
Nerede nasıl ne zaman? ..
İçimde acıların birikiyor
Bedenini kavuran yangının külleri sanıyorum
Bir an kendi bedenimden utanarak kahrediyorum.
Issız karanlıklarında yeryüzünün
Bulutlara dolanmış dağların yamacına yüklüyorum
İnadına direnen anılarımızı kaç kez.
Senin adın oluyor birden her şey sanki öyle sesleniyorum.
Yoğrulurken düşlerim hayalinle,
Sabahı karşılayan kan çanağı gözlerimden çaresizliğim dökülüyor.
İşte o an bir daha ölümün düşüyor aklıma
Nerede nasıl ne zaman? ..
Ölümün düşüyor aklıma hep
Göz bebeklerin her gece gök kubbemde bir türlü,
İnanamıyorum! ..
Ali Arslan
|