Gün batımı- Gün yakıtı
Gecenin mezarında alnımı kemiren anılar
Düşler yurdunun bulutlarını parçalayarak kaçar
İzbe duvarların hicranında nefes olarak bakar
Kafa hatırasının defteri soluk kalarak rüyalara yatar
Yitip giden zamanların toprağı çöktü
Küskün bulutların özlemi yağmurunu döktü
Gün batımı güneşin kanlı gözleri
Gün yakıtı hayatın sıcak şefkati
Gün batıyor, gün doğuyor
Zamanlar suya yazılarak kaybolur
Bulutlar başımızda taç olarak
hatıralar kuma kazılarak yok olur
Ufuklar ötesine taş adımı uzatacak
Gün batımı - gün yakıtı..
Özkan Karaca
|