Doğasında Bulduğum Dost
Papatyalarla renk alan yolların sonunda
Mukavim bakışında bir dağa rastladım,
Bahardan kolye kazanan bu yükseklik
Çiçeklerle muhabbettir arkadaşlıkta.
Kol açıyor, kavrulan rüzgârlara,
Serinlikten pay veriyor toprağında,
Anlıyorum sevdayı, yüzümdeki tadıyla.
O sarayda, seyyar kuşlar konaklıyor
Kanatlarına güç alıyorlar, hür uçuşu için,
Gördüklerinde itiraflar, seslerinde coşuyor.
Huzurluyum dedirten dost buldum kendime,
Doğasında bakışları sundu gözlerime.
(Aksaray / 05 Nisan 2007)
Çiğdem Çakır
|