Ben'den
Ben hiç utanmadımki sevgimden, kendimden
Sıkılmadım hiç seni sevdiğimi söylemekten
Korkmadım reddedilmekten!
Ben sadece sevdim,
Bıraktım kendimi sevgimin seline
Dolu dolu, yüreğimce
Bata çıka, güle oynaya dalgalandım.
Hiç saklamadımki sana olan tutkumu
Taptım sana içimden geldiğince
Sevdim seni yüreğim istediğince
Bu Ben’dim ve
Bendeki Ben olarak seviştim hissettiğimce.
Yoktu kaprisle harcayabilecek zamanım
Anlamsızca gurura feda edebileceğim tek bir An’ım
Kavgayla, hırla gürle çöpe atacak kelâmım!
Sen varsan bende vardım
Ve işte o andı en değerli kazancım, kârım..
Kime neydi ne yaptığım?
Kimin umrundaydı enayi sayıldığım?
Kim bilelir benden başka gerçek Ben’i?
Kim tutabilir o manyak, o çılgın içimdeki gizli Ben’i?
Yok canımıniçi..! Yok!
Olamaz böyle bir şey!
Hiç kimse! .. Hiç bir şey bana engel olamaz!
Bir Sen! Bir Tanrı’dan başka
Hiç bir şey kalp atışımı sonlandıramaz..!
Hesap vermem sevdamı kendimden başkasına,
Sana bile hatta!
İnanmam, kabullenmem, dinlemem hiç kimseyi
Bir yüreğimden ötesini..
Çünkü en iyi ben bilirim bendekini..
Hayat benim!
Acılarımda, sevinçlerimde,
Gün olup göz göz kanayan yaralarımda,
Kanatlandırıp uçuran aşklarımda, dostlarımda.!
Her şeyim bana,
İyisiyle, eğrisiyle bana..!
Hesabımda bana, sevdam da..
Seni bilemem AMA
Ben memnumum benden
Yolumu gönlümce çizmekten
Ve seni.. Böylesi sevmekten..!
Özgül Özyılmaz
|