Gel..
Gel diyebilmeyi ne çok isterdim, gel!
Sorgusuz, sualsiz hatta yarınsız..
Sadece gel!
Önemli değil; yarın, öbür gün, diğer hafta, önümüzdeki ay!
Sadece şu an! Sadece bu gece! Gel! !
Konuşmadan, sorgulamadan, dile dökmeden gel!
Gözlerin, ellerin, sıcaklığın, varlığın yeter
Hesapsız, Kitapsız, Umursamaz, Korkmaz gel!
Cesurca, yürekle, çılgınca gel!
Hiç düşünmeden-incinmeden-utanmadan sadece gel!
Bendeki şu deli bilseki geleceksin, bilseki isteyeceksin
Hiç durmaz, hiç tartmaz, hemen gel der, gel!
Ne çok isterdim gelebilmeni
Ne çok isterdim koynunda bir gece daha geçirebilmeyi..
Bildiğim tek şey; bilemediğim bir sonraki saniyeyi,
İşte bu yüzden bırakıyorum gururu, geleceği..
Çünkü hiç unutmuyorum;
Hayatın her an son bulabileceği gerçeğini..
Özgül Özyılmaz
|