Boşluk
kuru kus kuru bir düştür bizimkisi
suyun, ateşin, ve toprağın kıskançlığını örten
her nefes alışta derin derin içtiğimiz
soğuk, ürperten, insanı kendine getirten
ve doyuran her şeyi
sebepsiz kabul edişimizdir
şehrin sur diplerinde kurgulanan hayatı
ve seslerin kimi renklerini barındırmasını
kabul edemeyişimiz gibi
çocuk yüzlü ağlantılarda
kendini hoyratlaştırabilecek
çelik iradeleri bekler köleler
ve ben bilirim ki buradan ve biraz sonra
her şey yeniden kavuşacak aslına
çiçek yüzlü, mümbit, sakıncasız
ve kulaktan kulağa yayılan
kimi iştahları tanıdığını söyleyenleri bekle
ey sıkı fıkı insanların ayak alışkanlığı yutan bahar
bak işte seni de değiştirmeye namzettir eylül
bize seni anlatan ve yeniden sevmeyi öğreten
Gazi Bozkurt
|