YALANCIMEVSİM
Gecenin bir yarısı
Diğer yarısına kavuşurken
Bir çığlık girmişti aramıza
Hani yeni yetme çırakların
Kirpilerinde titrer ya mum alevi
Öylesine heyecanlı ve mağrur
Köleler kollamıştı ellerimizi
Ve bağrımızdan kopan yalnızlıkları
Gün sancıya dönerken bir kez daha
Yeknesak bir hayat
Yeniden iliştirmişti yakamıza
Unutmayacağımıza dair
Söz verdiğimiz sözlerimize zeylederek
Dağların volkan kokan kıyılarında
Bir imparator edasıyla gezerken
Kuşkulandığım onca cehennem arasından
Minare gölgesi kaygılarımla
Yeniden yeniden geldim kapına
Ardına kadar açıklığına sebeb
Evet, ne yalan söyleyeyim
Gölgem yok
Olmadı da hiçbir zaman
Kuşların ürkek kanatlarıyla idare ettim
Şimdiye kadar
Kapına geldim
Ardın kadar açıklığına sebeb
Ey kâbuslarıma şenlikler katan
Ulu mihrapların şövalyesi
Ben bir yalancı mevsimim
Kalemimi, nun’u, heyecanlarımı
Ve nedensizliklerimi
Benzersiz toplayışlarla dürerek
Kendime uydum kapına geldim
Ardına kadar açıklığına sebeb
Gazi Bozkurt
|