Erbil’den Karabağ’a
Anlatma bana....
Özgürlük ne olduğunu
Ben onu....
Uzun zamandan beri anlamışım
Ama tadını,
Rengini hiçte.... bilmemişim
Azerbaycan ah Azerbaycan! ! !
Ne bir tuhaf olayda seninle tanıştım
Bir Türkmen olarak
Seni gönlümde sakladım
Sanki yüz yıldan beri
birbirimizle kardeş gibiyiz.
Öykümüz bence
Gizli bir destan olacak.
Allahım ne güzelmiş
Bu karabağ insanları
Yüzleri ak, gönülleri temiz....
Gök rengi gibi... maviliğe benzer
Gözlerinin rengine ey sevgilim.
Gel sarıl kollarıma
Gel yüzdür beni karabağ göllerinde
Eğer yoksada.
Gezdir beni
O, cennet ormanlarında
Çünkü..... asla
Ben kaybolmuşum, boğulmuşum
Gözlerinin.. damla... damla
Hasret..........selinde.
Esat Erbil
|