Ayrılık sonrası kötü hallerim
o gün sen gittikten sonra ben çok ağladım.
içsem olmazdı, kötü sarhoş olacaktım,
yatmaya kalksam boşuna, uyuyamazdım.
yapacağım tek şey kalmıştı geride,
çaresizliğimin yangınımı söndürmek için
sen gidince ağlamaktı, onu yaptım.
o gün o kadar ağladım da nereye saklandı
içinde patlamamış mayın saklayan gözyaşlarım.
şimdi nereye saklandı o gözyaşları,
o gözyaşları şimdi hangi sınırlara dikili işaret taşları.
seni bir daha nerede ve ne zaman koklayacağım.
hangi şiirin satırında okuyacağım bir tutku gibi.
mahmurluk sonrasının gözüm açılmamış halini,
ellerini,saçlarımda dolaştırıp öpercesine dudaklarımdan
hangi türküyü söyleyerek uyandıracaksın beni.
aynı yastığın buz tutmuş sıcaklığında
bulabilecek miyim bir daha, bir daha seni..
çok görme, şimdi elindeki son uçurtmayı
gökyüzüne kaçırmış bir çocuk gibi
iki gözümden iki deli çağlayanın akan halimi.
hiç yaşanmamış, hiç yaşamamışım sanki.
bir mitralyöz olup tetiğinden boşalıp
gölgemizin üzerine düştüğü ne kadar duvar varsa
hepsinin üzerine boşalıp,hepsine adını yazacağım.
şahin gözlerine mil çekilmiş birer mermi gibi.
ve belki o duvarın diplerinde arayacağım,
bulduğum göz yaşlarımı yeniden
gözlerime yapıştıracağım…
Cevat Çeştepe
|