Bahar fotoğrafı
“duvarda bir çiçeklik, içinde kuş sesleri
dışında bahar kokusu, bahar renkleri “
bu fotoğrafta ben çıkmamışım,
oysa ne güzel de poz vermiştim.
şapkamı yana yatırıp,
bıyıklarımın ucunu hafiften kaytana çevirmiştim.
ellerim gül suyu kokuyordu.
istanbul bütün istanbul ' lulara bahar dersi veriyordu.
dışardan gelen hangi ses çocuklarındı,
hangisi kuş nefesi kokuyordu.
yeşil pembe ile kaçamak aşklarından
kaç kelebek doğuyordu.
ben poz verdiğim bu fotoğrafta neden görünmüyordum.
bir akşam melteminin içinden
sert poyrazları nereden bulup ta çıkarıyordum.
işte; bahar akşamı bana bu soruyu soruyordu.
ne cevap vereceğimi düşünürken
şapkam birden başımdan yere düşüyordu
eğilip alayım diyordum
ben bu fotoğraf ta yer alamıyordum.
yani bu sefer senin rolün hiç yok,
biliyorum iyi niyetliydin.
deklanşöre erken basmak sadece alışkanlığındı.
Cevat Çeştepe
|