Canımı acıtır
arenalarda, kılıçlarından kan damlayan pikador ları sevmiyorum
canım daha çok acıyor, kılıca bulaşan kandaki alyuvarlardan.
birazdan saksıdaki çiçeklerine su verecek kadını çok seviyorum.
uzatıp elini taze su gibi, pembe boyalı balkon kapısı aralığından.
o zaman daha çok büyüyor yüreğim, toprağın bereketinden.
elindeki sapanla hedefine tek göz bakan çocukları da sevmiyorum
ister bir tank olsun sokak başında, ister bir sığırcık ağaç dalında
omuzlara konan beyaz güvercini ve uçan balonları çok seviyorum
onlar canımı daha az yakıyor savaş korkusu ve cinayetlerden tarafa
uçan balonlar kadar özgür ve barış içinde yarınlar istiyorum.
Cevat Çeştepe
|