Çocuksu masallar
“daha dün annemizin kollarında yaşarken”
beklediğimizin en son geleceğini
ya da hiç gelmeyeceğini,
büyümek bir yana
giderek küçüleceğimizi
bilemezdik ki.
“çiçekli bahçemizin yollarında koşarken”
düştüğümüz her yerde
yüreğimizin daha çok çizileceğini,
ayağa kalkmak için her çabamızda,
bir kez daha düşeceğimizi
bilemezdik ki.
“şimdi okullu olduk, sınıfları doldurduk”
ama insanlığımızı, ilkelerimizi
ayaklar altına alacağımızı,
en yüce değerden kaçarak günün birinde
bedavaya öleceğimizi
bilemezdik ki.
“sevinçliyiz hepimiz, yaşasın okulumuz”
diyemezdik ki.
Cevat Çeştepe
|