Gölgeler yapılır
“önce elimizde bir fotoğraf vardır.
saçı sakalına karışmış bir yaşlı adam
elindeki bastona dayanarak zorla yürümektedir.
yol toprak, zaman nereye çekersen o
ve arkada görünen başı dumanlı dağlardır.
yaşlı adam yıllar önce bir gece yarısı
kaybettiği gölgesini aramaktadır ”
bulamadın değil mi ihtiyar, gölgeni hala.
kaybettikten bu kadar yıllar sonra.
oysa sana söylemiştim o zamanda
geceyarısı hiç ayrılmayacaktın o sokaktan.
bekleseydin ya bir lamba yanardı
ya da güneş doğardı birazdan.
kim bilir bir ışık vursa dağların ardından
tanıyamazsın bile gölgen
ağır adım geçip gidiverse şimdi yanından.
keşke dinleseydin beni ne olurdu sanki.
o geceyarısı hiç ayrılmasaydın o sokaktan
sen bulamazsan bile gelip bulurdu seni çoktan.
“sonra elimize başka bir fotoğraf geçer.
yan yana dizilmiş bir sürü kurşunkalem
içlerinden bir ses yükselir, sadece birinden”
gölgeler yapılır, gölgeler yapılır…
Cevat Çeştepe
|