Gözlerim yalnız kalmış
benim gözlerimi asmışsın
duvardaki çerçevenin içine.
yağmur yağıyormuş,
açık bırakmışsın pencereni
kuş sesleri dolmuş gözlerime.
sonra kırbaç parlaması gibi
bir şimşek çakmış.
sanki yer-gök aydınlanmış.
sen okuduğun kitaptan
kaldırmamışsın bile başını.
duvardaki gözlerim korkmuş
hep senin gözlerini aramış.
sonra kuş seslerine sarılıp
onlarla beraber ağlamış.
bu yağmurda benim gözlerim
duvardaki çerçevede yalnız kalmış.
Cevat Çeştepe
|