İstanbul karşılaması-Marmara
sana şimdiye kadar,
hiç şiir yazmadım diye sitem etmişsin bana.
demek alıcı gözle bakmıyorsun yazdıklarıma.
benim yazdığım her şiirde
benden bir sitem saklıdır sana, görmesen de.
Marmara’da;
cankurtaran’dan bindim trene,
yedikule’de inmek üzere.
bu kez kararlıydım, sıkı aşık olacaktım.
erken geleceği tuttu kontrol memurunun,
samatya’yı böyle tanıdım.
kışlık odun satanların soğuğunun,
taze balık tezgahlarındaki iyot kokusunun
yağmuruna saklıydı havası.
kalın giyiniyordum, ne olur ne olmaz diye.
ama aklım hep takılı kalıyordu
yüksek merdivenlerde ağızlarında birer kılçık
bir aşağı bir yukarı, yorulmadan in, çık
dolaşmakta olan kedilerde.
ve her Pazar sabahının çan seslerinde,
aklım nedense hep takılı kalıyordu
bir yerlerde, bir şeylerde.
banliyö trenleri soldan sağa, sağdan sola.
bir gece gene yağmur olup yağsak,
şimşekler gibi çaksak.
bağlarından kurtulmuş bir tekne ayarlayıp
şöyle denize doğru açılsak.
sen, o, birde öteki, yanında diğeri
ben tanımasam ne seni ne hiçbirini.
kendi balığımızı kendimiz tutsak.
ve yağmurun altında şimşeklerle aydınlanmış
kaçacak bir yerler bulsak,
körkütük sarhoş…
Cevat Çeştepe
|