Kaçıracağım seni birgün
duvara ismini yazdım, her gece yarısı.
dumanı ile içimdeki katran karası zehirin
ve şarap kokulu ve bulantılı bir sarhoşlukla.
artık iflah olmaz bir tutkuydu
içimden geldiği gibi ve yarı uykulu.
sonra pencerene küçük taşlar fırlattım.
bıkmadan, usanmadan deniz kenarından topladığım.
ya hiç duymadın, belki de aldırmadın.
zilini çalıp kaçmakta geldi sonra aklıma ama,
yakıştıramadım o kadarını kendime yapmadım.
şimdi sırada seni saklayıp çuvalın içine
yükleyip sırtıma kaçırmak var, bir dağ başına.
hangi gece yarısı olursa olsun, ama aklında olsun
iyilikle olmadı madem, bu yol geliyor aklıma.
sonuç ne olursa olsun dünden razıyım.
Cevat Çeştepe
|