Kanal boyu gözyaşı
küçük kiremitlerdi, ayak izlerimizdi
kırmızıya boyalı ellerimiz
dayak sebebi.
bir dişi kuş yapmıştı yuvayı, vukuatlı
erkeğinden çok ihanetli
unutmuş sayısını.
deniz esrar vurgunu, mor düşmüş gözlerine
balıkların her biri başka öykü
ihanet üzerine.
sen bulutu tanır mısın, oğul mudur adı
son kuyuda yağmur suyu
gözyaşıdır tadı.
kahkahalar gibi, sırtımızda deli gömleği
yerinden fırlamış gözlerimiz
görecekmiş gibi.
evlerin çatısıydık, kuş yuvasında çalı çırpı
denizlerin gölgesi
dalga delisi,
kocaman bir bendik, kainat küçük nokta,
kanalda yağmur suyu olduk,
gözlerimiz boşalınca.
Cevat Çeştepe
|