Karşı pencere / kısa öykü 
 
Karşı Penceredeki kadın:  
Uzun, sapsarı  saçlarım dönüşürken annemin ellerinde kurdeleli bir saç örgüye, mavi gözlerimde  hınzır komşu çocuklarının inadına yapacakları öğle sonrası yaramazlıklarını  izleme arzusu ve ellerimde evcilik oyunlarımın ustaca yerleştirilmiş salon ve  salamanje’leri ve yatak odaları ve mutfakları şekil alırdı. Çok küçüktüm. sarı  saçlarım, mavi gözlerim, ellerim ve annem vardı. balkonum ve ayaklarım yoktu.   
Çiçeklerimi gazete sayfalarından kesip yerleştirirdim salonumun en güneş  görmez köşesine. aydınlığı o köşeden yakalardım ben. Giderek ellerim büyüdü,  göğüslerim büyüdü. Kırmızı düğmeli elbiselerim oldu ellerim gibi büyüyen,  çiçeklerimi sularken giydiğim. Ben büyüdüm; annem küçüldü ve öldü. Annemden bana  tek başına bir masal kaldı. Ellerim, göğüslerim ve çiçeklerim gibi içimde  büyüyen. Bir gün gelecek, çok uzaklardan bir adam çıkıp gelecek. Bir savaş  kahramanı. Yiğit mi yiğit, cesur mu cesur.kapını çalacak. girecek açık kapından  içeri süzülüp; ayaklarını o getirecek sana. evleneceksiniz. Salonlu,  salamanje’li, yatak odalı ve mutfaklı bir eviniz olacak. Bir de çiçeklerini  sulayıp büyüteceğin balkonun ve çocukların. büyüdükçe ayaklarının üstüne  basmasını bilen.  
İşte! günler belki aylardır karşı penceremin içinden  delişmen rüzgarlar gibi esip gelen belki de ayaklarımı bana getirecek olan o  kahraman. Çocuklarımın babası. Artık annemin masalını dinlemek değil yaşamak  istiyorum. Yürümek istiyorum, kendi ayaklarımın üstüne basmak. Ben karşı  penceremin göz ucu flörtüne gölge oluyorum güneş tam on ikiden vururken.  Göğsümdeki kırmızı düğmelerden birini yavaşça açıyorum.  
 
 
Karşı  penceredeki Adam:  
Sarı saçları, mavi gözleri. İşte o anne. hani ellerinle  dikeceğin gelinliğinin içine  
oturttuğun, gelinin işte o anne. Sanki uzansam  balkonumdan dışarı, sarksam  
yarı belime kadar öpebileceğim iki yanağından.  Senin adına ben söyleyeceğim kulaklarına. Annem senin gelinin olmanı istiyor  diyeceğim. Kendisi oturamadı ama seni oturtacak, salonlu, salamanje’li, yatak  odalı ve mutfaklı bir evde diyeceğim.  
Senin adına ben söyleyeceğim anne.  okudu, asker oldu diyeceğim senin yerine.  
Diyeceğim de anne bir  yürüyebilsem........................... 
 
Cevat Çeştepe 
		
	
		
		
		
		
		
	
	 |