Söylemez ki gelincikler
şansınız bol olsun demiştim o çocuklara
gökyüzü avuçlarına düşmeden hemen önce
denizler sahillere nikah kıymışlardı o gece
ormanların bütün ağaçları el ele halay çekmiş
sadece bir kenarda gelincikler ağlamıştı nedense
kim bilir akıllarına neler, neler geldiyse …
beni kırmızı bir denizin ortasında ve boynu bükük düşle.
bütün kapılarım kapanmış bildiğimiz şanstan yana
boyası çıkıyor yaşanmamış tutkuların ellerime.
ne renk dökülüyor gözyaşım gözlerimden, bilmiyorum
belki gene küçük bir yel eser bilmediğim bir yönden
şöyle bir sallanır, anlarım yaşadığımı
başka ne gelir elden.
Cevat Çeştepe
|