Tahta Üzerine seni yazmak
ben elime ne zaman kalem alsam çok yakındım sana
sen yaşanan her mevsim çok fazla ahşaptın oysa
üzerine hiç yazı yazılmıyordu.
tahta kutları her zamanın dersindeydiler .
yumruklarınla çakıyordun paslı çivileri duygularıma
saklandığın gölgeler değildi yeşil yaprakların arası
renklerin küflü karanlığa sarılmıştı
ben ellerimle yosunlarını ayıklıyordum.
görülmeyecek düşler üzerine kapanmış kapılardın
ve yaşanılacak baharlar kalem ne yazarsa yazsın
kapalı kapıların kilitlerini açıp giremiyordu ki içeriye
benim resmim hiç asılmayan duvardaydı .
Cevat Çeştepe
|