Çok
Çok yürüdüm, yol durdum
Çok konuştum, söz sustum
Çok sevdim, benden gittim
Çok vermekten çok bittim
Az olsaydı çoklarım,
Belki mutlu olurdum
Varken yok diyemedim,
Bu yüzden çok kaybettim
Bu serzeniş değil ki,
Varsa elbet vermeli
Dünyaya gelirkenki
Gibi yokla ölmeli.
Attila Şanbay
Attila Şanbay
|