Adımlarım
bulutlar benim gibi değil, yorulmak bilmiyorlar,
onlara seslendim ama, beni yanlarına alamıyorlar,
ırmaklara yalvardım, dediler bana boğulursun,
tek çarem kaldı, adımlarım sağolsun.
hızlı adımlarım nereye götürecek beni böyle,
eriştiremeyecek dağların zirvesi, okyanusların dibine,
ancak arayanlara, aradıklarıma sürükleyecek,
isterim ki basacağım topraklar bana yeter demeyecek.
karşılaşırsam yağmurla, o zaman alsın götürsün beni seller,
susuzluğa dayanamam kesmesin yolumu çöller,
yorulursa adımlarım, bırakırım kendimi fırtınalara,
yapraklar gibi daha kolay varırım uzaklara.
mola veremem, zamanım geçmesin doymadan,
yine de ayrılamam karşılaştıklarımla tokalaşmadan,
yeryüzü kağıt olsa dolduramam onu yazılarla,
kuşlar haber getirirse coştururlar beni eski anılarla.
rüzgarlar bastığım toprakların kokularını yayarlarsa,
unutmuş olurum, hatırlarım kendilerini tanıtırlarsa,
kalmışsa ayağımdaki tozlarla, selam gönderirim ben de onlara,
tanımazlar ama, çıkarırlar düşününce kara kara.
ömrümü hep adımlarken bitirmek isterim,
yolcu değilim ben, yarım kalmasın gezim,
bedenim ile erişemezsem bu mutluluğa,
devam ettirsin ruhum, beni yarım kalan bu yolculuğa.
Altay
|