Doyumsuz Toprak
gece ve gündüz
günlerin sessizliğinde
yuvarlak bir masa
çağırıyorsun söyleşiye
yavrularının acısını duymadan
ellere kelepçe dillere pas
söyleşinin saatine randevu
veriyorsun kimse anlamadan
sadece kendi kendine
karar senindir
derin derin düşünmeden
doymuyorsun söyleşiye
doymuyorsun cana canlara...
Altay Taşkın
|