Akşamlarım
Benim akşamlarım başkadır
Toplar sessizce gözyaşlarımı
Nedense hep hüznü saklar gündüzümden
Serince akşam birer birer önüme
Düşen bin parça olur yüzümden.
Akşamla ruhum barışmadı bir türlü
Oysa etrafta şen kahkahalar
Havai fişekler, mutlu düğünleri aydınlatır
Akşamlarım bir köşede boynu bükük
Yine bana kalır.
Ararım küçük bir ışık bir köşeden
Bulduğum an hepsi birden kararır
Sabah çaresizliğimle el ele beklerim
Nedense hep yaş içinde yüzer
Mutluluğa hasret gözbebeklerim.
Böyle değildi beklediğim hayat
Böyle olmamalıydı
Ne güzeldi dünlerden baktığımda bu günler
Niye şimdiler değil de
Güzel olanmış dünler.
Nedir beni böyle söyleten
Dağlar mı çöreklendi, sisler mi indi
Bilmiyorum yüreğimi sıkan mı var
Bir türlü neşeyle tanışamadı
Nedense hep hüznün yüzünü gösteren akşamlar.
Turgut Uzdu
|