Beklemek
Kim sever sessizliği,
Kimsesizliği kim sever,
Bir bardak çay karşılıklı içilmezse eğer,
Kim sever demi, kim sever demsizliği?
Biliyor musun, hep boynu bükük durdu
İçi bir türlü dolmayan terlikler…
İnanmazsın, kapının tokmağı, zilin düğmesi bile
Gece gündüz üşenmez, dokunacak bir el bekler…
Yastık tek, yorgan tek, tabak, kaşık, çatal tek
Hep aynı dudakta yalnızlık türküleri söylenir,
Hüznüm beni aşar,
Evin her köşesi bana bakar, hüzünlenir…
Ya Rabb’im giden oldu da, gelen yok,
Beklenen bir türlü gelmez…
Ellerimin hiç biri bir türlü,
Bir türlü başka bir ele değmez, değemez…
Boşluk her odaya yerleşmiş,
Kendi kendine konuşur, duyamam,
Öyle alıştım ki, kurtar artık
Yanımda bir nefes olmazsa, ben, ben uyuyamam
Turgut Uzdu
|