Benden saklıyordu
Kızğın yaşam girdabının
Kanatlarıydı yüreğime çarpan
Ve beni benden alan
Beni ben de yakan
Güneşi toplasam avuçlarıma
Kavuruyordu gönül nefesimi
Gitmekmi, kalmakmı
Ulaşamıyordum bir türlü
Kasislerle şekillenmiş yaşam dönemecine
Ve akıp gidiyordum
Küf tutmuş uçurumun görülmezliklerine
Yaşamın
Kor ateşi yüreğimi yalıyordu
Sevgi çiçekleri koksa da
Kokusunu benden saklıyordu
Gerçekler yalan olmuş
Her bir yanımı sarıyordu
Evet bu kesindi
Ve bu bilmecenin son harfi olmalıydı
Yaşamın ta kendisi
Bir gariplik vardı ve seziyordum
Görülmez hissedilmez bu yokuşun inişin de
Renk renk olmuş sesler, tenime deydikçe
Sevgi tufanı
Son dansını yapıyor olmalıydı gönlüm de
Bıraktım kendimi
Gözlerimin nem tutmuş sessizliğine
Gönlüme neşter vurdum
Kalp atışlarımı tek tek tamir ettim
Ve………
Yaşamın
Kızgın görülmez girdabının
Serin sularına bıraktım duygularımı
Şimdi mi
Belkileri acabaları ve nasılları
Kestim attım bedenimden
Çocuk gönlümde büyüdüm
Gerçek yaşamın
Sıcak suların da yıkanıyorum artık…
|