Eylül Üstüne
Nedense hep
Eylül üstüne yazdılar
En hüzünlü şiirlerini şairler.
İlginçtir, geriye baktığımda
En güzel
En büyük aşklarımı
Eylüllerde yaşamışım…
Bu eylül de seninle
Bütün aşklarımı temize çekmişim
İstanbul’a gelişim
Yetmiş üç eylülünde olmuş
Mavi dünyam
Yaşamıma eylülde girmiş
Son ucundan yakalamış
Eylülde doğmuşum.
Üstelik akşam yakınmış…
İzmir’in bilinse de
Bence yurdumun kurtuluşu
Dokuz eylülde olmuş
Oğlum da eylülde doğmuş.
En sevdiğim işti okumak
Eylülde başlamışım ilkokula.
Okuduğum okulların hepsinden...
Mezuniyetim eylüllerde olmuş.
Eylül bende
Yanmış kavrulmuş beklentilerin
Kendini tamamlamış ümitlerin
Yeniden canlanmaya soyunuşu olmuştur.
Sizde hüzün çağrıştırsa da
Bende
Diyalektiğin doğadaki başlangıcı olmuştur.
Seksen eylülünü çıkarırsak aradan
Bir kötülük görmedim
Yaşadığım elli küsur eylülden.
14.09.2006
Metin Yaltı
|