Hayat Salonumdan
Kurulmuşum arka koltuğuna hayat salonunun
fasılasız izliyorum insanları kendileri olmayan rollerinde
her gün oynuyorlar bu sahneleri
dün ağlayan kendilerini unutarak.
Sevgiler dikkatsiz
saygılar hatalı sollanıyor sahnemizde
yere düşmüş kırık kalpleri kaldırmıyoruz yerinden
dönüp bakmıyor kimseler dilenen dürüstlüğe
zincirlerine vuruluyor yaşamlar
hırslar çekilmiyor arsız pedallarından.
Hergün çarpıyor herkes birilerinin hayatına
dün yaraladığı insanları unutarak.
Bir yolculuk bu
dönüşünde aşk şarkıları söylenmeyen.
Ne yazık ki bulamadık bir kahve içimi zamanları
kendimi hissedemedim bir misafir gibi kucaklarında.
Size duygu denen zavallı soluklar
hiç dokunmaz mı yüreğe...!
öyle çek ki yüreğine
bu yürekten sözleri
duruncaya dek arama bir daha yüreğinde.
Bir ihtiyar adam yürür şu an yüreğimde
severim o yürüyüşleri
ihtiyar yüreğin desende
içimin yörüngesinde açılır,kapanır hergün yıldızlar
güneşi arar dururum
aşklarımı
bulutların içinde.
arka koltuğunda hayat salonumun.
Ahmet Köse
|