Sabahın Onyedisinde Ağustos'un...
Nereden geldi bilinmez
oysa kapalıydı her yanım,
bir ara sabahın kokusunu duydum
ürperdim...
yüreğim açılmış meğer...!
Ruhuma baktım ellerimle
kırıklıklarım sızlıyor,
gözlerime dokundum
yüreğimin avuç içleriyle;
sokağın köşesinden dönerken
savrulmuş saçlar arasından
yanan bakışları
söndürmeye çalışıyor
saat sabahın onyedisinde ağustosun...
ötüşmüyor böcekler
yüreğimin nağmelerinden
kımıltısız herşey.
Öyle bulsunlar beni
düşündükleri neyse...!
Umurumdaydı sanki güllerin arasında
dikenleri yüreğime batırmak
süzülen kanlı gül denizinde...!
Karıştı herşey...
mavi ve kırmızı...
oraya gitmeyelim
mor salkım girecek içimize durduk yerde...
...Düşmüşüm
sırtımda mayıs böcekleri
adımlarında
dokunuşlarında
duruşlarında...!
...
damlaları
vuruşları
yakışları
o bilmediğimiz birşeylerin...!
Kalkmışım,
bakıyorum
ellerim nerede
nereye bırakayım...!
yüreğime batanlar...!
ucu hayatımdan mı
çıktı..!
diken içindeyim mor salkım her yanım...
17/ağsts/05/bitez
Ahmet Köse
|