Gel Ey Zalim
gel ey gül yaprağında yağmur damlam
gel ey gündüzün aydınlığında gözleri karam
gel ey virane gönlümde kanayan yaram
gel ey zalim gel artık gel
bitmeyecek mi bu hasret doğmayacak mı güneş
gel ey zalim aşkımı çakallara ettin leş
yakamaz beni hasretin kadar hiçbir ateş
gel ey zalim gel artık gel
boş bir mezarın ölüye seslenişi bu
can çekişen bir aşkın haykırışı bu
dönmezsen bir intiharın kurşunu bu
gel ey zalim gel artık gel
sonunda kırdı kalemimi geceye kafa tutan gözlerin
tetiğe basan parmağın suçu ne ki merminin
gittiğin yollara göm bedenimi seni orada beklesin
gel ey zalim gel artık gel
18:04 25.07.2005(Ankara)
Seyfettin Çabuk
|