Elma şekeri! ! !
Kimsesiz çocuklar gibi kaldım
Kaldırım köşelerinde...
Elimde kendimi kandırmak için
Minik bir elma şekeri!
Ne gidecek bir yerim var,
Nede sığınacak bir köşem...
Yalnızlığım vurmuşken beni
Ta kalbimin orta yerinden
Ölümsüzlüğe koşuyorum sanki,
Kollarım açık,
Gözlerim kapalı...
Bazen hala yaşıyor muyum acaba diyorum.
Gözlerimi açıyorum ve hemen kapatıyorum sonra!
Korkuyorum hala yaşıyor olmaktan belki de!
Belki de hala görmediğim,göreceklerimden korkuyorum.
Bir adım atıyorum,çok çok uzaklara gitmek için
Ancak bir adım...
Ve sonra kalıyorum yerimde,
Donup kalıyorum.
Gidemiyorum çok uzaklara...
Ve yine korkuyorum.
Neler bekliyor beni acaba bu kocaman hayatta?
Neler göreceğim,
Nelere ağlayıp,nelere güleceğim?
Ve yine korkuyorum...
Kalıyorum köşe başlarında...
Elimde yalandan bir elma şekeri!
Kimsesiz çocuklar gibi korkuyorum...
11.12.2001 12:49
salı
|