[bluekeys™]

Bu kaçıncı günü gidişinin?Ya da kaç mevsim geçti üzerinden karlı hüzünlerin?Bir kar tanesi gibi toprağa düştüğün günün üzerinden geçen kaçıncı yağmur?
Çocukluğumun gözlerimi bağladığı,karlı bir ocak sabahıydı senin gidişin...Yalancı tesellilerin beşiğinde ağlayarak uyandığım sabahın üzerinden geçen bu kaçıncı sabah,bilmiyorum..Hiçbir ay üşütmedi beni bu kadar..Hiçbir mevsim bu kadar ağır hissettirmedi yokluğunu bu şehirde..
Yıllandıkça yakar oldun içimi.Gidişinin üzerinden geçen yıllar kadar çok oldu gözyaşlarım.Yokluğunu hissetmek bu kadar acıyken,seni hatırlamak ne denli yakıcı olur yüreğim için,bilmiyorsun..
Giderken ardında bıraktığın küçük kız büyüdü artık.İstemese de büyüdü..'Neden?'le başlayan sorular sormuyor artık.Bir şeyi kabullenmek çok da zor olmuyor onun için.Tıpkı gidişini kabullnenmenin verdiği acı gibi acıtmıyor yüreğini birisini uğurlamak..'Vardır her şeyin bir nedeni..'deyip devam ediyor yürümeye.ama senin nedenini hala soramıyor kendine bile.yürürken ayağı takılıyor belki,sendeliyor,düşüyor,canı acıyor..'O olsaydı elimden tutar,kaldırırdı beni..'diye soruyor kendineama cevabını bulamıyor..soru cümlelerini düz cümlelerde kullanmasının üzerinden 1 yıl geçti..ne çok şeyi öğrettin ona ve ne çok şeyi unutturdun ona giderken..Keşke çocukluğuna sığınarak seni de hatırlamamayı öğrenebilseydi.Bir tek bunu öğretmeyi unuttun giderken...
Dedim ya,yılandıkça yakar oldun içimi.Yıllar geçtikçe daha çok hissedilir oldu yokluğun..Canım daha çok yanıyor artık aklıma düştüğünde..seni kaybedişimin üzerinde geçen ilk kış bu.Neden kışı hiç sevmediğimi sordun mu kendinebana?..Gidişinle kışı yüreğimde yaşadım ben.Yüreğime çığlar düştü her sessiz çığlığımda..Kardan adamlarım hep ağladı benim..Yüreğimin kaygan,buzlu yollarında ne yaralar aldım ben,beni burada bir başıma bıraktığında..
Çok fazla anımız olmadı,bir yıla çok şey sığdıramadık belki de..Oysa bir çikolata kağıdında saklıydı özlemlerim,gülüşlerim..Şimdi görünce yüreğimi ağlatn bir çikolata kağıdında saklıydı her şey.Yaşadıklarımız ve yaşayamadıklarımız...Değişen sadece zaman..
Bir sonraki kışım nasıl geçecek,bilmiyorum..Bildiğim önümde baharların olduğu.Ama yüreğimdeki karlar erimedi daha..Saçaklarımdaki buzlar çözülmedi..Geç kalmış bir soru şimdi dudaklarımda:'Gitme!'deseydim,elinden tutsaydım ya da,gider miydin yine?...
Biliyorum,her şeye rağmen yine giderdin.Gittin de..Vedasız,apansız gidişin şimdi çocukluğumdan hatıra..Kızgınlığım sana değil,kendime..Sensizlikte seni yaşamaya dayanamıyor çocuk yüreğim..Yüreğim isyanlarda..Ama ne sen dönebilirsin gittiğin yerden,ne de ben iklim sürebilirim senin topraklarında..Sonu olmayan bir özlem ve bir parça hüzün şimdi payımıza düşen..
Seni çok özledim... tutuldu mu dilin çagırmaz oldu?yüregim yıllarca avunmaz oldu.beni benden alan alıp çalan yakan deli gözlerin kimbilir kimlerle eglendi durdu