Değirmenci nine
asırlık nine,
diretiyordu
baba ocağının
dumanını
tüttürmeye.
başında siyah
yazma,
elinde iki asa
biri yukarı
biri aşağıya.
kaşlar, bakışlar,
sessizce
mırıldanan
bir çene
yetiyordu
etrafındakileri
kumanda etmeye.
değirmencilikti
mesleği
birde
belindeki
bara belli ile
efendilerin efendisi.
sözünün eri,
köyün akıl annesi
değirmenci nine,
kalmamıştı geri,
dünyayı gezememişti
amma.!
dünyayı gezdirmişti
etrafında.
fikirler verebilirdi
her konuda.
üzülüyordu
gürül gürül
boşa
akan sulara,
karda çöken
değirmenin
çatısına.
sahip çıkmıyor
gençler diyordu
onun bir asır ömür verdiği
yaşanmışlıklarına.
nasıl özlemesin
fırınlanmış mısırın
mis kokusunu.
seni özleyeceğiz,
değirmenci nine kal sağlıcakla.
22.08.2006-Trb/of-
Nazan İzmirli
|