İstanbul da olmak! ! ! !
istanbul da
olmak
geçti
içimden
yedi tepeler
sultanlar şehrinden
ne yere batan sarayı
ne dolmabahçe
seninle olmak
vardı
kuzguncukta,
boğazda
ya da; olanı biteni
izlemeliydik
köprülerin altında
akşamdan
kalmışlığımızı
vermeliydik
poyrazlara
sessizliğimizi
katmalıydık
martıların
çığlıklarına
güvercinleri
yemlemeliydik
sevdamızı bağlamalıydık
kanatlarına
bir falcının avcunda
okunmalıydı
geleceğimiz
geçmişimiz
bugünümüz
iç çekmeliydim
ela gözlerinle
buluştuğumda
dudakların titremeliydi
göğsündeki yalnızlığıma
gözlerimiz dalmalıydı
dalgalar kırıldıkça
koca gövdeli
takaların altında
ve hemen
irkilmeliydik
bağıran vapurların
sayılı anları hatırlatışıyla
istanbulun
unutulmaz aşklarına
anıt olan kız kulesine
bakıp........bakıp.......
gün geceye teslim
olmaya başladığında
bizde bir kule mi
kurmalıydık aşkımıza
neden mi!
cevabı; sende saklı
keşki anıtsız olsak
bugünü
yaşayabilsek doyasıya
belki kız kulesi bile
birgün kaybolacak
moraran dalgalarda....
yinede;
İstanbul da olmak geçti içimden......
acı tatlı ne varsa.................
01.01.2006-antalya'dan sevgiler
Nazan İzmirli
|